Badania zjawiska przemocy wśród osób w wieku szkolnym

Great Smoky Mountains Study było wieloletnim badaniem populacji dzieci i młodzieży w USA (w Północnej Karolinie) prowadzonym w latach 1992 – 2003. Objęło swoim zasięgiem ponad tysiąc dzieci w wieku 9-16 lat wraz z ich rodzicami. Wśród celów, jakie stawiali sobie organizatorzy było oszacowanie ilości osób wśród młodzieży z zaburzeniami emocjonalnymi, zbadanie utrzymywania się tych zaburzeń w czasie oraz wyszczególnienie możliwych czynników ryzyka rozwoju emocjonalnego i zaburzeń zachowania.

Po zakończeniu pierwszego etapu badania w kolejnych latach powrócono do jego uczestników z ankietami weryfikującymi ich kondycję na trzech etapach ich okresu wchodzenia w dorosłość – w wieku 19, 21 i pomiędzy 24 a 26 rokiem życia. Ten etap zakończył się w 2010 roku, a jednym z jego efektów było opracowanie dotyczące wpływu przemocy szkolnej na późniejsze zaburzenia zachowania wśród młodzieży na dalszym etapie ich życia – utrzymujące lub pojawiające się w czasie wchodzenia młodego człowieka w dorosłość.

Na potrzeby analizy podzielono grupę badaną na trzy podgrupy w zależności od ich styczności ze zjawiskiem znęcania się w szkole stosując kryteria zdefiniowane w Child and Adolescent Psychiatric Assessment (CAPA):

• osoby nie spotykające się z przemocą w środowisku szkolnym (inaczej – grupa kontrolna),
• osoby będące ofiarami znęcania się,
• sprawcy przemocy szkolnej,
• osoby, które były jednocześnie ofiarami jak i sprawcami przemocy.

Rezultaty widoczne w życiu dorosłym

Wyniki nie były optymistyczne. Wśród wszystkich grup mających styczność z przemocą zaobserwowano zwiększone ryzyko zaburzeń zachowania, również utrzymujące się w czasie wchodzenia w dorosłość. Nie wchodząc w szczegóły metodologii badań ich podsumowanie jest następujące:

• wśród ofiar przemocy zanotowano ponad 4-krotnie zwiększone ryzyko występowania zaburzeń lękowych w wieku dorosłym w stosunku do grupy nie mającej styczności z przemocą,
• w przypadku osób, które były jednocześnie sprawcami i ofiarami przemocy prawie 5-krotnie zwiększyło się ryzyko depresji i aż 14-krotnie ryzyko występowania ataków paniki w życiu dorosłym. Dodatkowo wśród kobiet z tej grupy zaobserwowano aż 26-krotnie zwiększone ryzyko związane z agorafobią, a wśród mężczyzn prawie 19-krotne zwiększenie ryzyka skłonności samobójczych.
• natomiast sprawcy przemocy cechowali się ponad 4-krotnie większymi szansami na posiadanie antyspołecznych zaburzeń osobowości w dorosłym życiu (nieliczenie się z uczuciami innych, lekceważenie norm, niski próg wyzwalania agresji).

Powyższe skłonności były obserwowalne w grupie badanej nawet po uwzględnieniu istniejących wcześniej problemów psychicznych i trudności rodzinnych, co sugeruje, że były bezpośrednio powiązane z zachowaniem przemocowym w czasie dzieciństwa i dorastania.

A nasza codzienność szkolna?

Badanie było przeprowadzane na osobach mieszkających w USA, niemniej jego wyniki mogą mieć zastosowanie również w przypadku naszego kraju. W dzisiejszych czasach można zauważyć, że coraz więcej dzieci i młodzieży nie radzi sobie z emocjami i reaguje agresywnie w stosunku do swoich rówieśników i innych osób.

Powołując się na słowa autorów badania – przemoc w szkole to nie tylko „rytuał” towarzyszący dorastaniu, ale poważne zagrożenie wiążące się z konsekwencjami emocjonalnymi i poważnymi trudnościami z funkcjonowaniem w społeczeństwie wszystkich dotkniętych tym zjawiskiem.

Biorąc to pod uwagę niezwykle ważna staje się postawa, reakcja pracowników oświaty i świadków aktu przemocy. Sytuacje związane z przemocą w szkole są często łatwe do zaobserwowania przez dorosłych. Odpowiednia reakcja pracowników placówki, a także zgłoszenie sprawy pedagogowi lub psychologowi pracującemu w szkole może znacząco zmniejszyć skalę znęcania się wśród uczniów, ich cierpienia i długotrwałe skutki dla ich późniejszego zdrowia psychicznego.

Źródło: JAMA Psychiatry

The post Przemoc w szkole – bagaż zabierany w dorosłość appeared first on Zdrowe myśli.

Teraz naukowcy z University College Cork z Irlandii – Timothy Dinan, Catherine Stanton i John Cryan poszli o krok dalej, publikując wyniki swoich badań wskazujących na to, że część probiotyków ma również zbawienne działanie na nasz umysł i mogą być potencjalnymi sposobami w walce z depresją i innymi chorobami związanymi ze stresem.

Probiotyki..

Ale od początku: pojęcie probiotyku po raz pierwszy zostało użyte w 1908 roku przez Ilija Matchnikoffa, rosyjskiego biologa, który zaobserwował, że osoby mieszkające w jednym rejonie Bułgarii, żyją przeciętnie dłużej, niż ci z innych rejonów, a następnie powiązał to z faktem, że regularnie spożywają oni produkty pochodzące ze sfermentowanego (kwaśnego) mleka. Dalsze badania w tym obszarze doprowadziły do odkrycia szczepów bakterii mających pozytywny wpływ na nasz organizm, a dokładniej – na nasz przewód pokarmowy.

W naszych jelitach znajduje się zwykle, bagatela, więcej niż tysiąc różnych gatunków bakterii (ponad siedem tysięcy szczepów) – w sumie ponad kilogram masy. Oczywiście ta ilość nie jest stała, i może się zmieniać praktycznie każdego dnia. Na aktualny skład naszej flory bakteryjnej wpływają choroby, infekcje, nasza dieta (ciekawostka – zmiana sposobu odżywania się z niskotłuszczowego i nisko-cukrowego na wysokotłuszczowy i z dużą zawartością cukru w radykalny sposób zmienia skład flory bakteryjnej w ciągu zaledwie jednego dnia!) i spożywane leki. Ma to o tyle znaczenie, że mikoorganizmy te produkują substancje wpływające na nasz organizm, a wśród nich również te, które wpływają na nasz układ nerwowy.

..i psychobiotyki.

Zespół Timothy Dinana zajął się analizą czynników powodujących zmiany jakościowe flory bakteryjnej, bazując na analizie zachowań laboratoryjnych myszy poddanych stresowi związanemu z odstawieniem od matki we wczesnym okresie po narodzinach. W rezultacie badań odnotowali oni pozytywny wpływ bakterii Bifidobacterium infantis (stosowanej między innymi w wielu probiotykach) na zmniejszenie zachowań depresyjnych u gryzoni. To spowodowało uwiarygodnienie hipotezy, że probiotyki mogą mieć korzystny wpływ zarówno na naszą odporność jak i nasze zachowanie. Na potrzeby badań, zdefiniowali oni określenie psychobiotyk jako „żywy organizm, którego spożycie w odpowiedniej ilości wytwarza korzyści zdrowotne u pacjentów cierpiących z powodu zaburzenia psychicznego”.

Próby kliniczne.

Po zwierzętach przyszła kolej na weryfikację hipotezy na ochotnikach. Teoria ma razie nie ma za sobą wielu prób klinicznych, niemniej, te wstępne, dotychczas przeprowadzone są obiecujące. Badania przeprowadzone z użyciem Lactobacillus helveticus i Bifidobacterium longum, również powszechnie stosowanych w probiotykach, potwierdziły po 30 dniach zmniejszenie poziomu stresu w stosunku do grupy kontrolnej otrzymującej placebo.

Na koniec należy wspomnieć także o ważnym fakcie, który podkreślają autorzy badań – mimo istnienia wielu probiotyków, jedynie mała część z nich wpływa realny wpływ na nasze zachowanie i może być w przyszłości zakwalifikowana jako psychobiotyki. Niemniej, warto trzymać kciuki za powodzenie badań.. a także przyjaźniej popatrzyć na kwaśne mleko.

Źródło: Biological Psychiatry Journal

The post Psychobiotyki – naturalny antydepresant? appeared first on Zdrowe myśli.